|
Tyś był nadzieją całej Polski,
W chwili niewoli i zwątpienia,
Gdyś prosił, aby "Duch Twój Boski
Zstąpił i obraz ziemi zmienił"
I stało się, ze jutrznia przyszła;
Byliśmy pierwszym blaskiem świtu !
I padły trony, co bez Boga
Ludzką stworzone były pychą !
Bez powstań, wojen, rewolucji;
Bez morza krwi przelanej wielce !
Jak w przepowiedni z Tęgoborza,
Cud ten sprawiło jedno serce
Dziś, my sieroty, już bez Ciebie
Głowy chylimy pełne troski
Błogosław pracy naszej w niebie,
Jak gdyś nauczał, słowem boskim
|
|