|
Zaiste, wielka jest Twa mądrość Panie !
Uczysz człowieka pokory do siebie;
Gdy tu na ziemi zbyt głowe podnosi,
Uczysz, że wszystko stanowione w Niebie
.
Przeto żywiołem karzesz niepokornych;
Kaprys natury gmatwa plan zawiły;
Anomaliami pogody ostrzegasz,
Mówiąc jakoby stonuj człecze miły
Wielka jest mądrość i Twa dobroć Panie,
Więc gdyś okazał maluczkim swe siły,
Okaż im litość łaski przebaczenia,
By się nauki w poprawę zmieniły
|
|