Jan Stefan Błaszczyk  - Wiersze wybrane             Bogu na chwałę           Ludziom na naukę           Sobie ku radości... START          WSTĘP          GALERIA          KONTAKT

Kategorie wierszy   Fraszki >>     Kiedy czasem spać nie mogę     Szlachetny trunku     Na lipę     Bawiłem kiedyś     Kiedy słyszę jak ktoś bluźni     Kiedy człek     O dobrych manierach     O tupecie     O ostrzeganiu     O grzybobraniu     O stosunku do cudzej własności     O gadaniu     O wszechogarniającej tandecie     O pośpiesznym życiu     O obrażaniu     O pieniądzu frywolnie     Pokolenia chowane przez książki     O pantofelku     O pewnym rykowisku     O "pośpiesznej" przyjaźni     O słowach bez treści     O namiętnościach     O ludzkie życzliwości     O domowym chlebie     Autoportret     O psychologicznej potrzebie afirmacji     O innym łacińskim przysłowiu     Bilans     W gorzkości prawda     Oczy czarne     Rósł dąb nad stawem     Nie rzucajcie pereł     O naturze polskiej     Złudzenia miłe są     "Świńska" fraszka     Walczymy o pokój     O bogactwie     O pewnej życiowej mądrości     O "tablicy Mendelejewa"     O Zamoyskim i jego Zamościu     O dniu kobiet     O unerwionym miejscu     O głupocie     O wspomaganiu urody Liryki >>     Morza szept     Nieznajomej z pociągu     Dworzec     Brnę przez to podłe bagienko     Poświęcone wspomnieniom z dzieciństwa     Latający Holender     Niemy szkła okruch     Jest w moim sercu     Nędzarz     Ciemnowiśniowy blat stolika     Witaj mi smutku     Jej powrót     Są pociągi     Niechaj wspomnienie     Cicha noc     Emigracja     Radość     Każdy człek winien     Śpią poetów     Naszej przyjaźni     Bułatowi Okudżawie     Pamięci kolegów i przyjaciół     Świeci miesiąc     Do przyjaciół - "Muszkieterów"     Wieczór Wigilijny     Melancholia     My poeci     W 55-tą rocznicę Katynia     Dwa maki ogniste     Sąd     Mam koniak     Stańczyk Matejki     Życzenia dla Anny     Nostalgia     Droga     Stary Romans     Widziałem raz w Łodzi     Milczenie     Słowa     Napisałem wierszy     Zakwitła znów lipa     Szczęśliwi Starcy     Znów o jesieni     Jesień     Gdy noc niewoli     Traktat o miłości     Wiersz     Przedświt     Perły, perełki, łzy     Droga     Co to się stało?!     Z potrzeby serca, nie dla publiki     Naśladowanie Lermontowa     Sen     Powroty     Modlitwa     Tylko raz bywają     Pamięci Bułata Okudżawy     Jesień (Poetycka pora roku)     Błękitny trolejbus     Polski dom     Przemierzyłem świat cały     Jak Prometeusz     Graj gitaro     Zapomniane pieśni     Poezją jest wszystko     Coraz częściej     Władysławie Broniewski     My poeci     Odwiedziłem swojego przyjaciela     Jacy jesteśmy?     Modlitwa wieczorna     Chciałbym     Dziś wieczorem     Co będzie, gdy...?     Jak kwilenie jastrzębia     Modlitwa     Na pejzarzyku     Anioł     Wieczorem     I jeszcze raz o miłości     Wypuściłem swe wiersze     List     Pogarda     O szatanie     Na Łyczakowie     Na Wysokim Zamku     Refleksja     Nie sprawdzajmy przeszłości     Stary szynel     Stary pokój     Powrót banity     A więc jestem poetą     Naturalne refleksje     Złamana stalówka     Czas zamilknąć     Portret Polaków własny     Podsumowanie     Patrzyłem na szkołę     Powoli rzecz zamykam     Wszystko się kiedyś kończy     Najpiękniejsze jest to, czego nie ma     Na i-szą rocznicę śmierci Jana Pawła II-go     Pokolenia     Podsumowanie     Pożegnanie Satyry >>     Piszą współcześni     Wiersz "współczesny"     Ach życie!     Ale on wszystko wiedział     Błogosławiony ruchu     "Folwark Zwierzęcy..."     My Polacy     Tak sobie czasem dumam     Wiersz frywolny     Diogenes     Podwójni ludzie     Sposób na zaśnięcie     Chcę być kimś!     Rozważania filozoficzne     Życzenia dla dorosłych     Poemat pedagogiczny     Satyra na współczesność     Plotuchom i nie tylko, ku nauce     Ja nie boję się języków     Taka sobie satyra     Język poslki dni naszych     O radościach     O ludziach niedouczonych     O dziórach, bynajmniej nie w serze     Widziałem raz pawia     Prawda, jako żywo!     Bajeczka taka sobie, może o Polsce?     Odrobina fizyki doświadczalnej     Sposobem go, panie, sposobem     Do bakalarusa     Podpatrzone     Obrazek z życia. Czy tylko psów tyczący?     Aforyzm     Z życia     Świat kocha się w pozorach     O uczących się     Moralitet o dobrych manierach     Małą satyra na stosunki szkolne     Jak obraz Caravaggia     Nieco socjologii     O Polsce po sarmacku     O skutecznym rad sposobie     Luźne myśli w czas matury     Książka to twój wróg!     Człowiek kocha złudzenia     O miłości inaczej, lecz też prawdziwie     Złota myśl     Od dawna obserwuję     Będąc niegdyś w kościele     Swoim belfrom     My Polacy     Walentynki     Na lalę     Na wścibskich     Najgłupsi są     Ósmy cud świata     Ameryka w Polsce     Obserwacje     Z życia     O geniuszu inaczej, lecz też prawdziwie     Wyścigi     O sztuce awangardowej     O zdającym     Moralny aforyzm      Polecane strony       Zespół Szkół w Kaczkach Średnich LIRYKI Z potrzeby serca, nie dla publiki... Nie wrzucajcie mych wierszy do szkoły; Niech po polach za wiatrem ganiają, Miast u uczniów potów mozoły, Z lichych główek im wyciskają... Niech mnie błotem matoł nie obrzuca, Że żył taki; po cholerę pisał?! Belfer "głupi" mądrości naucza I klasówki jakieś wymyśla... Moje wiersze serca były treścią, Przeto płomień w piecu niech je gada; Niech jesiennym liściem zaszeleszczą I wiosenna ptaków brzmi w nich swada... Niech ucieszą czyjeś smutne serce, Uradują zatroskaną duszę... Będę pisał, pokąd pióro w ręce, Bo od trosk swych się oderwać muszę... A więc jestem poetą, jeszcze jednym z plejady Łzy lejącym nad Polską wśród wytykań jej wad... Polak głupi, czy mądry?... I tak rządząukłady... Tak urządzon niestety ten parszywy nasz świat! Głos poety? Na puszczy to wołanie samotne... Kto tam słyszał nas wtedy, lub usłyszy nas dziś? Wyżej rodak szacował swoje łóżko wygodne I gorzałą tumanił każdą głowy swej myśl... Później uczeń bezmyślnie w szkolnej ławie z mozołem Do łba wbija "odkrywcze", żeś wyśmiewał lub drwił... Lubo ostrzem krytyki smagał, siedząc za stołem Pochylony w pisaniu; albo mity żeś śnił... I tak samo bezmyślnie, zapytany wyklepie... Rad zaliczony, zapomni co tam z trudem w łeb wkuł; Swego życia nie zmieni i nie będzie żył lepiej: Wnet zapomni "cielęciem, że też kiedyś był wół..." Przeto jestem poetą, jeszcze jednym z plejady Łzy lejącym nad Polską wśród wytykań jej wad... Polak głupi, czy mądry?... I tak rządzą układy... Tak urządzon niestety sparszywiały nasz świat!

Autor zastrzega sobie wszelkie prawa wynikające z ustawy o ochronie praw autorskich. Kopiowanie, publiczne odtwarzanie, rozpowszechniane bez zgody autora jest wzbronione.

herubin.pl