|
Staniemy znów, żołnierze starych armii!
Na łoskot werbla podniesiemy skroń!
W rosyjskiej ziemi złożeni ofiarnej...
To nic, że broni nie podżwignie dłoń.
Staniemy karnie, szereg przy szeregu
Złączeni losem i celem ofiary
Pośród Narodu i żywych kolegów
Aby obalić Świata bezwład stary.
Staniemy razem, ramię przy ramieniu
Swobodnej Polski niosąc myśl skrzydlatą!
Nie tylko Rosja ma nas na sumieniu;
Świat dziś splamiony jest niejedną Jałtą!
My, co mieliśmy zginąć w zapomnieniu
Dwakroć zabici! Stoimy w szeregu
Złączeni myślą i celem ofiary...
Pośród Narodu i żywych kolegów!
|
|